หมอรามาฯ เผยฝันร้ายโควิด ลูกเอาเชื้อติดพ่อแม่-เตียงล้น-ยาจำกัด รพ. ป้อมแตกแล้ว !

          แพทย์รามาฯ โพสต์เตือน หลังสงกรานต์ผู้ติดเชื้อพุ่ง ลูกหลานกลับบ้านแพร่โควิด ล่าสุดเริ่มวิกฤตระบุไม่ได้ติดจากไหน เตียงเริ่มไม่พอ เริ่มใช้ยาอย่างระวัง เข้าขั้นวิกฤตแล้ว วอนช่วยกันหยุดการแพร่ระบาดด่วน

          วันที่ 23 เมษายน 2564 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นพ.ศุภโชค เกิดลาภ อายุรแพทย์โรคติดเชื้อ สถาบันการแพทย์จักรีนฤบดินทร์ คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี โพสต์เฟซบุ๊ก Suppachok NeungPeu Kirdlarp ถึงสถานการณ์โควิด-19 ล่าสุด ที่ส่อเค้ารุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ โดยเฉพาะช่วงหลังสงกรานต์ ที่กลายเป็นว่าเมื่อไม่มีการล็อกดาวน์ ก็ทำให้ลูกหลานกลับไปเยี่ยมญาติตามต่างจังหวัด และพลอยติดเชื้อกันไปด้วย

          ทั้งนี้ คุณหมอศุภโชค บอกว่า ตอนนี้อยู่ในช่วงสัปดาห์ที่ 2 เข้าสัปดาห์ที่ 3 ของการระบาดอย่างรุนแรงของโควิด 19 ในรอบนี้ รัฐบาลไม่สามารถสั่งล็อกดาวน์ได้ อาจจะด้วยปัจจัยทางเศรษฐกิจหรืออื่น ๆ ซึ่งสิ่งที่เจอในตอนนี้ เป็นดั่งฝันร้ายของวงการสาธารณสุข

          ตอนแรกของการระบาด คนที่ติดคือคนทำงาน หรือคนที่ไปเที่ยวสถานบันเทิง แต่ในตอนนี้ คนที่ติดเริ่มเป็นผู้สูงอายุ พ่อแม่ ปู่ย่าตายาย โดยส่วนใหญ่นั้น คือติดมาจากลูก ๆ ที่กลับบ้านช่วงสงกรานต์ บางคนบอกว่าลูกกลับมาจากเที่ยว และในช่วง 2-3 วันมานี้ เริ่มจะติดตามไม่ได้แล้วว่าติดมาจากไหน ใช้แต่อาการแสดงทาง clinical + lab + CXR และเมื่อสอบถามก็พบว่า ไม่มีไม่ความเสี่ยงอะไรเลย

          หลายจุดที่ติดมีความลำบากอย่างมาก เช่น พ่อแม่ติด ลูกไม่ติด แต่ลูกอายุ 3 เดือน, ลูกเอาเชื้อมาติดปู่ย่าตายายที่เป็นผู้ป่วยติดเตียง, ลูกติดเชื้อโควิด แต่ปู่ย่าตายายที่ติดเตียง ไม่มีใครพาไปตรวจได้

          คนไข้ที่ต้องนอนแอดมิต ประมาณ 50-60 เปอร์เซ็นต์ เป็นปอดอักเสบ อีก 10-20% อาการหนักต้องเข้า ICU บางส่วนต้องใส่ท่อช่วยหายใจ แม้จะให้ยาต้านโควิดไวแค่ไหน ก็เอาไม่อยู่

          คนไข้เก่าไม่ออก คนไข้ใหม่เข้ามาไม่ได้ กลายเป็นปรากฏการณ์คอขวด คนที่รออยู่บ้าน 40-50% จะเกิดปอดอักเสบ กว่าจะแอดมิตก็ช้า เข้ามาก็คืออาการหนักเลย เข้าไอซียูหนักกว่าเดิม เปิดเตียงเท่าไรก็ไม่พอ เพราะคนทำงานไม่พอ โรงพยาบาลเกิดปรากฏการณ์ "ป้อมแตก" เจ้าหน้าที่บางคนไปติดเชื้อมาจากบ้าน หรือติดเชื้อมาโดยที่ไม่ตั้งใจ

          สิ่งที่แย่คือ ยา favipiravir ถูกใช้อย่างจำกัดจำเขี่ย และเกิดความกังวลว่ายาจะไม่พอ จนทำให้เกิดวงจร => เตียงไม่พอ => แอดมิตไม่ได้ => รออยู่บ้าน => อาการหนักเพราะไม่ได้ให้ยา=> ต้องใช้ยาเยอะกว่าเดิมและใช้ ICU => กินเตียงนาน => เตียงเต็มเตียงไม่พอ แม้จะมีความพยายามในการกระจายเคสไอซียู แต่เนื่องจากเตียงเต็ม จนหมุนไม่ได้

          เจ้าหน้าที่ทำงานหนัก 200% ทุกภาคส่วน บางโรงพยาบาลเตียงล้นไปแล้ว อีกทั้งคนหายไปเพราะโดนกักตัว จนทำให้ผู้ป่วยคนอื่น ๆ ที่ไม่ได้ติดโควิดได้รับความเดือดร้อนตามไปอีก เพราะบุคลากรไม่พอ

          สุดท้ายจึงอยากขอให้ทุกคนช่วยกันร่วมมือหยุดวงจรเหล่านี้ เพราะถ้าไม่เช่นนั้น อาจจะมีวันที่เราไม่เหลือเตียงและยารักษา หวังว่าเบื้องบนระดับผู้ใหญ่ระดับประเทศจะเห็นพ้องตรงกันว่า นี่คือวิกฤตของประเทศแล้ว


ขอบคุณข้อมูลจาก เฟซบุ๊ก Suppachok NeungPeu Kirdlarp